Energie-Blog

André Jurres

Dit jaar nam ik voor de tiende keer deel aan de “European Power Summit” die kon rekenen op de juiste belangstelling van collega’s van Japan, India, Zuid-Korea, VS en vele andere landen. Dat de conferentie doorging in Amsterdam was op zich bijzaak maar de timing was zoals steeds bijzonder.

 De week ervoor waren maar liefst drie instanties onafhankelijk van elkaar zeer duidelijk, met de huidige inspanningen komen we in de verste verte niet aan de hielen van het klimaatakkoord van Parijs.  Zowel het IEA, IPCC als de VN zijn kristalhelder, de inspanningen moeten fors naar boven tot wel drie keer de huidige inspanning.

 Eén van de sprekers was iemand van DG energy en ook de Europese instanties voeren de druk op.  Per 1 januari worden de doelstellingen voor energie efficiëntie te verstrengen van kracht en dat is geen dag te vroeg.  Er is zeker nog laaghangend fruit te vinden op het vlak van energiebesparing te beginnen bij onze bestaande gebouwen.  Alleen moet er ook dwingend gewerkt met duidelijke deadlines.

 Iedere inspanning in bijvoorbeeld kantoorgebouwen wordt soms ervaren als lastig ook al zijn er naast efficiëntie voordelen voor het klimaat ook financiële besparingen.  Ook de mens zelf speelt een heel belangrijke rol in energiebesparing en hier zou veel meer communicatie aan gewijd moeten worden zodat de mensen begrijpen wat ze zelf kunnen doen.  Iedereen moet mee in bad en op zich hoeft dat niet zo moeilijk te zijn.

 Maak de mensen duidelijk wat de ecologische afdruk is van hun acties, maak deze duidelijk zichtbaar en biedt alternatieven.  Of het nu vakantie is, boodschappen doen, welke kleding we dragen alles dient een etiket te krijgen die je via bv. Je WhatsApp binnenkrijgt.  Het zogenaamde labelen van alles zal ervoor zorgen dat binnen één generatie mensen anders om zullen gaan met de middelen die we hebben.  Natuurlijk zullen we afscheid dienen te nemen van de ergste vervuilende gewoonten, producten en diensten maar de creatieve mens zal bij afscheid van het ene weer nieuwe zaken introduceren.

 Zelfs vandaag nog riep de Vlaamse liberale partijvoorzitter dat we mensen geen schrik mogen aanjagen en hun vakantie niet mogen afnemen.  Natuurlijk heeft ze overschot van gelijk dat angst een slechte raadgever is alleen geeft ze ook de verkeerde boodschap.  Het is niet “business as usual” voor de mensheid en zijn consumptiegedrag. 

 Terugkomend op de jaarlijkse “Power summit” viel deze keer op dat er vele proeven lopen met A.I. en Blockchain en de beperkingen wel duidelijk aan het worden zijn.  Dat de slimme meter tot nu in die landen waar ze hem hebben één grote teleurstelling is geworden is een feit en hopelijk leert Vlaanderen van wat men fout heeft gedaan in het buitenland.  Nu met de derde minister van energie in goed vier jaar in Vlaanderen is het duidelijk dat klimaat en energie geen prioriteit zijn.  Dat de federale regering nog dreigt te vallen over een zoveelste niet bindende pact(immigratie) helpt de aandacht voor klimaat en energie ook niet echt verder.

 Als de Belgen op een zondag met 65000 mensen de moeite namen om in het slechte weer te pleiten voor meer aandacht voor het klimaat is mooi maar van weinig belang voor de diverse regeringen die in aanloopmodus staan voor de verkiezingen in het voorjaar in België.  Dat de federale minister van energie meeliep in deze massa siert haar alleen was het beter geweest als ze in haar beleid wat meer passie en visie had gelegd.  Dat er weer vijf jaar verloren is gegaan zonder enig echt besluit voor de lange termijn betekent voor het land dat men te laat is met het nemen van maatregelen.

Ondertussen merk je wel via investeringsdynamiek bij de netwerkbedrijven die ook op de conferentie aanwezig zijn dat zij wel een lange termijn kunnen ontwikkelen en dat is maar goed ook.  Een huwelijk tussen Elia en Tennet zou trouwens voor onze kleine landen een goede zaak zijn gezien ze geografisch zeer complementair zijn en ze ook dan een groot deel van Duitsland bedekken met hun netwerk.  Dit zou dan kunnen betekenen dat we niet alleen met onze gas hubs een belangrijke positie bereiken maar ook met onze hoogspanningsnetwerken.

 Of dit er ooit van komt is moeilijk te zeggen maar de rationele is zeker aanwezig.  Er werd natuurlijk ook wel enigszins gesproken over de oefening die Nederland nu aan het doen is om tot een klimaatakkoord 2.0 te komen via zijn befaamde poldermodel.  Dat het een moeilijke bevalling is wordt stillaan duidelijk en de regering dient zijn verantwoordelijkheid te nemen en de moeilijke knoppen door te hakken.  Het doorschuiven van dergelijk belangrijke beslissingen heeft trouwens vooral een politieke achtergrond daar de huidige coalitie niet echt een homogeen geheel is en een zeer krappe meerderheid heeft.

Dat de klimaattop in Polen weinig gaat opleveren staat blijkbaar bij velen al vast maar we mogen hopen dat een aantal landen toch de hakken in het zand gaan zetten en zeggen dat het nu van moeten is.  Juist kleine landen kunnen dit doen door samen op te treden en natuurlijk speelt Europa hier een belangrijke rol.  Maar ook landen als China en India moeten hun verantwoordelijkheid nemen want ze nemen de bulk van de uitstoot op zich.  Dat er in beide landen nog voor meer dan 190 GW aan kolencentrales in aanbouw staan is geen wissel op de toekomst.