Energie-Blog

André Jurres

Wellicht domineert dit onderwerp op het ogenblik maar het wordt dan ook het grootste "energie"dossier van dit jaar(en komende jaren).  De politieke verantwoordelijken zoals vice-premier Reynders, minister Magnette en vele andere spreken nu vrijuit over een mogelijke verlenging van de nucleaire centrales in ruil voor een vergoeding.  Deze kost kan gezien worden als een licentiekost zoals we deze in de mobiele sector hebben gekend alleen gaat deze vergelijking maar voor een deel op. Daar het hier gaat om reeds afgeschreven centrales zijn de toekomstige winsten/marges veel groter dan bij een nieuw te bouwen centrale(of mobiel netwerk).  De kosten voor het langer openhouden van deze centrales zijn wel aanzienlijk maar liggen vele malen lager onder deze van nieuwbouw.(Gemakkelijk factor 10 als men ook het niet moeten ontmantelen meerekent)  Deze toekomstige investeringen om de centrales langer te kunnen openhouden worden trouwens weer afgeschreven wat dan weer doorwerkt op de te betalen belasting en dit is ook een voordeel voor de eigenaar van deze centrales.  Deze week heb ik nog wel aantal telefoons gehad uit zowel de politieke als media hoek en merk ik dat de kennis zeker nog kan vergroot worden en de focus(en invalshoeken) ook nog moet bepaald worden. De vraag wat de huidige eigenaar aan extra winst zou maken in de toekomst als de centrales langer openblijven is misschien interessant maar niet relevant. Een getal dat gemakkelijk kan variëren tussen de 10 en 55 miljard Euro daar heeft niemand wat aan(hangt af van lengte verlenging, blijven alle centrales langer open of slechts een deel, wat zijn de toekomstige energieprijzen, etc.)
Het is onmogelijk en zelfs niet wenselijk om te proberen om tot een faire vergoeding te komen met de huidige eigenaar daar de toekomst niet vast staat.  Wat wel vaststaat, is dat als de regering toch gaat proberen om er snel een totaal bedrag op te kleven ze geen goede zaak doet qua financiën(lees men haalt er niet uit wat er in zit) en men doet niks voor de liberalisering en dus stimulering van nieuwe investeringen. Minister Magnette heeft deze week ook al gezegd dat de staat kan fungeren als unieke aankoper van de opgewekte stroom uit deze centrales en deze dan vervolgens via een transparant mechanisme terug verkopen(veilingen, ppa, etc.), dit lijkt mij inderdaad een veel betere oplossing.
Een ander voordeel van deze werkwijze is dat alle marktpartijen energie kunnen kopen(lees basislast stroom/base load) en zodoende hun concurrentiële positie kunnen verbeteren.  Voor de eigenaar heeft dit systeem ook als voordeel dat ze exact weten wat ze krijgen voor hun opgewekte stroom en dus ook hun winstmarges kennen.  Dat deze theoretisch minder zullen zijn dan vandaag is juist maar het is beter dan niks want de centrales zijn nu voorzien om te sluiten na 40 jaar dienst.  De andere voordelen voor de eigenaar heb ik reeds vernoemd maar hier nog even voor de goede orde enkele van de belangrijkste, geen sluiting geen ontmantelkosten, geen sluiting geen sociaal passief(lees personeelskost), geen sluiting beter portfolio effect op hun ganse productieportfolio, geen sluiting geeft ook een behoud van de opgebouwde kennis in de organisatie van kernenergie, etc.
Wellicht kan de regering een hybride oplossing nastreven met een deel in voorschot te krijgen(om het budget nu in evenwicht te brengen) en dan over te gaan naar het systeem van unieke aankoper(en de voorschotten hierin te verwerken).