Het is geen mirakel, de Elfstedentocht gaat dit jaar zeker in België door. De Nederlandse hoogmis werkt blijkbaar aanstekelijk in Brussel en eindelijk komt de 16<sup>de</sup> helletocht er. Onze nieuwe federale regering, meer bepaald de heren Vande Lanotte en Wathelet hebben besloten dat het goed is om de energieprijzen voor de rest van het jaar te bevriezen. Eigenlijk komt een deel van de inspiratie ook uit het buitenland, want in Frankrijk hebben ze nog steeds geplafonneerde prijzen ook al is dat niet helemaal hetzelfde.
Zoals steeds worden dit soort maatregelen aangekondigd zonder overleg met de sector en dat lijkt me fout, want zo zou de sector voorstellen kunnen doen hoe dit efficiënt kan geïmplementeerd worden. Het afschaffen van de indexen zou op zich een goede zaak zijn zodat er alleen nog met vaste prijzen gedurende een contractduur zou gewerkt worden. Dit zou dan wel niet alleen op het product moeten slaan (gas en elektriciteit), maar ook op alle kosten zoals netwerkkosten, taksen en heffingen. 'Vast' zou moeten betekenen dat alles vast staat voor een contractduur ook datgene wat door de overheid is gereguleerd. Deze tijdelijke maatregel (tot einde van dit jaar) is echter meer in het leven geroepen, omdat er nog steeds geen echt energiebeleid is zodat men niet weet waar men naar toe wil met deze sector. Nochtans is er een duidelijk kader gegeven vanuit Europa. Wat erger is dat door het ontbreken van beleid er nog steeds geen coherent investeringskader is om onze energiehuishouding af te stemmen op de 21ste eeuw waar we naar een <span lang="NL" style="font-family: 'Arial','sans-serif'">CO2 vrije of arme samenleving moeten. Dat de politiek alleen op korte termijn kan denken ligt aan ons democratisch systeem waar om de vier jaar verkiezingen worden gehouden en duurzame maatregelen niet altijd populariteit met zich meebrengen.
Schaf dus ten eerste de huidige indexmechanismes af, maar idealiter niet voordat je er nieuwe hebt of beslist hebt om alleen nog met vaste prijzen te werken. Het loskoppelen van de gasprijzen aan de olieprijzen is al lang een feit, dus ik zie niet in wat dat gaat verbeteren. Dit kan men trouwens gemakkelijk zien want de laatste twaalf maanden is de olieprijs constant gestegen, maar dat kan men voor de gasprijs (buiten de laatste weken) zeker niet in die mate zeggen. Uit het onderzoek van de Creg blijkt ook dat alleen Duitsland het nog slechter doet wat energieprijzen betreft, nochtans een land dat hier blijkbaar dan niet onder gebukt gaat en dit ondanks hun grote zware industrie! Het verband tussen hoge energieprijzen en inflatie is hierdoor dus niet bewezen (hiermee bedoel ik dat de inflatie in Duitsland zeker niet hoger is dan hier en dit ondanks een zogenaamde hogere energieprijs). Schaft men het veel besproken algemene indexsysteem af in België, dan helpen we onze economie wellicht meer dan iets proberen te beteugelen wat al geliberaliseerd is en wat trouwens op lange termijn niet valt te stoppen. Belangrijker is fundamentele antwoorden en richting voor ons energiebeleid. Zelfs Electrabel heeft gelijk als ze stelt dat ze duidelijkheid willen over bijvoorbeeld onze nucleaire strategie en toekomst. Als huidig eigenaar van alle kerncentrales zullen zij ook voor toekomstige investeringen in bijvoorbeeld nieuwe centrales een belangrijke stem blijven houden.
Wel blijft het belangrijk dat in de toekomstige grootschalige centrales niemand meer dan 20% van de aandelen bezit en wat kernenergie betreft dient de overheid (lees wij de burgers en bedrijven van dit land) mee aandeelhouder te zijn daar de overheid betrokken partij is. Hiermee bedoel ik dat vele generaties na ons, wij nog steeds met het afval van kernenergie bezig zullen zijn of dat bij ongelukken het de gemeenschap is die de rekening betaalt (kijk naar Japan). Kernenergie in privéhanden kan eigenlijk niet, de zogenaamde output (lees de geproduceerde elektriciteit) kan echter wel door de privébedrijven gebruikt worden. Zelfs Europa begrijpt dat na Fukisjima de lokale overheden meer garanties willen daar het toch de gemeenschap is die de gevolgen draagt.
Een tweede maatregel om investeringen op gang te brengen in meer efficiënte centrales is ervoor te zorgen dat we in België een interessant klimaat creëren door bijvoorbeeld direct capaciteit ter beschikking te stellen (aan de investeerders van die centrales) uit de bestaande centrales om zo sneller op de markt te kunnen handelen als men als producent nog jaren dient te wachten alvorens zijn centrale operationeel wordt.
Een derde maatregel is de teugels van de regulator(s) loslaten en hun de echte en enige macht geven om te kunnen handelen wanneer nodig en ze ook meer middelen te geven zodat ze ook kennis en kunde ter beschikking kunnen stellen voor de sector om meer investeringen op gang te brengen in een duurzame energiehuishouding. Als overheid en sector moet je gaan kiezen waar je speerpunten zijn en deze in de diepte uitbreiden. We hebben simpelweg niet genoeg geld om alles tegelijk te veranderen.
Ik kan nog vele maatregelen opnoemen en ik zal niet nalaten om dit ook te doen, maar dat is voor een volgende keer (gezien ik ook nog op een vorig artikel dien terug te komen