Deze week werd er nogmaals aangekondigd dat EDF interesse heeft in SPE/Luminus daar de Benelux van strategisch belang is. Op zich kan men dit begrijpen daar België een buurland is van de grootste exporteur in de wereld van elektriciteit. De goedkope kernenergie die al jaren over onze grenzen heen spoelt(ook naar Nederland) heeft ons verslaafd gemaakt aan deze export. De tekorten in onze basis productie zullen ervoor zorgen in de toekomst dat wij meer zullen gaan betalen voor onze elektriciteit. Ondanks de nieuwe geplande gascentrales die eigenlijk leven bij de gratie van een betaalbare gasprijs en vandaag zowat de duurste vorm van opwek zijn.
Belangrijker is de bevestiging van mijn stelling dat we rechtstreeks naar een oligopolie op Europees niveau afstevenen en dit voor onze relatief kleine landen zal betekenen dat we geen(of weinig) invloed zullen kunnen uitoefenen op de toekomst van onze energiebehoeften. Nu Nederland onder toenmalig minister Brinkhorst ervoor heeft gekozen om het beste jongetje van de klas te zijn en zijn energiebedrijven voor de leeuwen te gooien(door de gedwongen splitsing van hun netwerken versus productie en klanten), zullen zij op relatief korte termijn dezelfde problemen krijgen als België.(met dan als klap op de vuurpijl dat Europa onlangs beslist heeft dat splitsing niet meer moet, een hele nationale energiesector verkwanseld door incompetentie) De wens van EDF om SPE te verwerven is vorig jaar door deze regering al afgeschoten en er zijn geen veranderingen aan het dossier dus zou men dezelfde uitslag verwachten. Dat is echter niet zeker want politici durven wel eens toegeven of gewoon niet reageren door bijvoorbeeld hun huidige focus op de crisis. Hopelijk zullen de regelgevers een krachtig signaal geven naar de politiek toe om hun ervan te verwittigen dat EDF en Suez/GDF dezelfde referentie aandeelhouder hebben en dit dus niet kan. Wellicht bied deze nieuwe paringsdans wel een opportuniteit voor de regelgevers om de structuur van de markt te veranderen. Wellicht zou men de verkoop van SPE wel kunnen ondersteunen maar de politiek ervan overtuigen dat producenten niet tegelijkertijd actief kunnen zijn als leverancier tenzij men hoofdzakelijk duurzame energie heeft. Wat zou men hier mee bereiken? Door een striktere scheiding tussen ieder deel van de energieketen(netwerk, productie en levering) hebben partijen elkaar nodig. Vandaag is dit in België bijvoorbeeld niet het geval, Electrabel heeft geen andere leveranciers nodig om zijn productie in de markt te zetten. Een ander voordeel is dat de duurzame producenten die ook leverancier zijn zo versterkt worden en de klant steeds meer voor deze duurzame leveranciers gaat kiezen. De marktwerking dient gestimuleerd te worden en de regelgevers dienen dringend aan de slag te gaan met het voorstellen van oplossingen. Wellicht is een strikte scheiding tussen productie(grijs) en levering er wel een van?