Dezer dagen is onze sector niet van de front page weg te houden, dit gebeurd wel vaker in komkommertijd maar nu lijkt het menens.  Is het de plotse inflatie-opstoot of de regering op zoek naar geld om zijn gigantisch budgettair deficit te dempen? Wie zal het zeggen? Wat wel goed is dat men er zich toch constant van bewust lijkt te zijn dat er in België iets niet klopt met ons energiebeleid of dan vooral het gebrek ervan.Iedereen begint te beseffen dat beleid komt vanuit een maatschappelijke behoefte en niet vanuit de winst en verlies rekening van een privébedrijf. Het achterwege blijven van nieuwe elektriciteitsproductie zorgt ervoor dat België in een paar jaar tijd van exporteur naar importeur is geworden en Nederland net andersom.Hoe is het zover kunnen komen? De grondslag vind je eigenlijk al terug in de jaren tachtig met de fusie tussen drie regionale energiebedrijven in België tot een bedrijf dat we van dan af kenden als Electrabel.  Toevallig of niet, sindsdien is er eigenlijk geen noemenswaardige nieuwe (basislast)productie bijgekomen.  Hiermee wil ik niet zeggen dat dit de schuld is van Electrabel, want vanuit hun standpunt is het begrijpbaar dat men streeft naar efficiëntie en dus het maximaal benutten van je productie units en deze zo lang mogelijk aan de gang houden.  Als dominante marktpartij is het ook logisch dat een status quo op zich perfect aansluit bij een optimale werking.De opslorping vervolgens van Electrabel door Suez daarna is met volledige goedkeuring gebeurd van de politiek en dus is ook dit geen verrassing. Het uitverkopen van je energie en dus ook je opties als politiek heeft tot gevolg dat je niet meer controleert wat er daarna gebeurd. Bij de liberalisering begin jaren 2000 is men er van uit gegaan dat de dominante positie van de Oude Dame automatisch zou afnemen, dat het bedrijf in kwestie niet braaf is gaan liggen lijkt me ook logisch en op voorhand voorspelbaar. Het is vandaag wreed wakker worden nu men beseft dat men niet alleen nog slechter af is dan voor de liberalisering (er is maar een ding erger dan een staatsmonopolie en dat is een privédominantie) en dat men in 2005 ook nog eens vrolijk onder de toenmalige premier Verhofstadt akkoord is gegaan met de volledige verkoop van Electrabel zonder minstens een gouden aandeel af te dwingen. Dat men nu moord en brand roept naar dit zelfde bedrijf toe is gewoon niet correct. Men dient vooral in eigen boezem te kijken en te denken in oplossingen voor de toekomst want het is nooit te laat om zijn fouten goed te maken. In het programma Panorama van 6 maart zal duidelijk worden dat België flirt met een totale black out door het gebrek aan toekomstvisie in onze sector. Wat dient men te begrijpen en te doen om hier een structurele koerswijziging in aan te brengen; -De volledige bevoegdheid en macht aan de Creg geven aangevuld met ondersteuning vanuit de regioregulatoren. -     SMP(Signicant Market Power) introduceren, dit wil zeggen dat geen een bedrijf meer dan 20% van de productie mag bezitten in België, hier dient men grijs en groen bij elkaar op te tellen. -     Partijen die in België investeren in nieuwe productie(grijs of groen) dienen in afwachting van de opstart van hun eigen productie de helft van hun volume in output te krijgen uit de bestaande centrales via bijvoorbeeld VPP's onder leiding van de regelgevers. -       Optrekken van de minimumgarantieprijs voor certificaten voor nieuwe biogas installaties (we merken dat dit nodig is om meer projecten te krijgen in België/Vlaanderen), biogas kan 15-20% van onze toekomstige gasbehoeften afdekken. -     Helpdesk vanuit de overheid om bedrijven die investeringen plannen te ondersteunen, tevens alles in een vergunning bundelen zodat nodeloze tijd verloren gaat. - Kolencentrales z.s.m. sluiten en de sites en capaciteit vrijmaken voor nieuwe capaciteit met een prioritaire behandeling voor decentrale duurzame productie. -     Promoten van lokale, directe aansluiting op decentrale productie. -Deel van het geld dat men verkrijgt uit het langer openhouden van de kerncentrales terug investeren in de sector voor zowel slimme netwerken als duurzame decentrale productie. -     Opbouwen van single buyer principe waar de overheid zich dus gaat plaatsen tussen de producent en de groothandelsmarkt en dit gedurende een bepaalde tijd, bijvoorbeeld totdat er geen partijen meer zijn die 20% van de markt bezitten.Dit zijn slechts een greep uit enkele van de belangrijke maatregelen die dienen genomen te worden ten einde ons volledig productiepark de komende twintig jaar te vervangen en dus 30 tot 50 miljard Euro investeringen op gang brengen. De noodzaak zal snel duidelijk worden als of beter gezegd wanneer de elektriciteitsschaarste zal toeslaan.