Gisteren hebben we op verzoek van een Vlaams TV Programma een bezoek gebracht aan een zeer bekende wijk in Nederland(en daarbuiten) en dit in aanloop naar de volgende klimaatconferentie in Kopenhagen. Deze wijk in een plaats genaamd Culemborg is eigenlijk ontstaan in de jaren negentig naar aanleiding van een visie van een Noorse premier. Men heeft hier met succes een aantal mogelijke bouwvormen gebruikt om zo zijn ecologische stempel te verlagen. Buiten het efficiënt omspringen met water wordt hier ook centraal de verwarming geregeld door middel van een warmtepomp centrale, aangevuld met twee gasturbines voor wanneer het bijvoorbeeld heel koud is. Het water dat gebruikt wordt voor de verwarming wordt eerst voorverwarmd door grondwater dat lokaal voorradig is en wordt opgepompt door het waterbedrijf. Alle huizen hebben ook zonneboilers en zonnepanelen. Zo hebben zij een reductie weten te bekomen van 50% op hun energiebehoeften. Buiten de rechtstreekse kostenbesparing is de reductie in CO2 ook belangrijk en zeker als men dit op grotere schaal zou toepassen. De meer dan 200 woningen die deel uitmaken van deze ecowijk zijn niet allemaal hetzelfde maar men heeft echt een divers aantal ontwerpen gemaakt. Eén van de conclusies waarom dit een succesverhaal is geworden is de betrokkenheid van de mensen zelf. Hoewel men kon opmaken dat het hier niet over een volledige doorsnede van de bevolking gaat kreeg ik helemaal geen wollen sokken gevoel, men kan dit wellicht beter zien als een middenklasse wijk maar dan wel met mensen die bewust met hun omgeving omgaan. Auto's staan op een gemeenschappelijke parking en men kan zelfs gezamenlijk investeren in auto's zodat het aantal voertuigen beperkt wordt. Het bleek ook dat men van heel de wereld naar deze wijk komt zien en ook vanuit België. Hoewel de toekomst voor slimme wijken/steden er wellicht nog anders zal gaan uitzien bewijzen zij wel dat het vandaag mogelijk is. Zeker de overheid met zijn grote bouwprojecten(bijvoorbeeld sociale woningbouw) zou uit deze wijk lessen kunnen trekken en beslissen om steeds rekening te houden met de mogelijkheden van duurzaam bouwen. Simpele zaken zoals alle woningen staan naar het Zuiden gericht(leefruimtes hebben hierdoor aan de juiste kant de grootste ramen), de daken zijn optimaal geïsoleerd, wanneer mogelijk centraal warmte opwekken e.d. zijn eigenlijk vandaag een must voor nieuwe bouwprojecten. Dat dit in België moeilijker is klopt wel gezien de ouderdom van ons onroerend park maar er wordt toch ook veel nieuw gebouwd. Wat wij met onze bestaande infrastructuur kunnen doen is deze goed isoleren om mee te beginnen en dit ook verplicht maken, bijvoorbeeld zouden de lokale overheden naast subsidies ook moeten durven zeggen dat na een periode van bijvoorbeeld 15 jaar alle huizen goed geïsoleerd dienen te zijn. Het enthousiasme van deze inwoners was een welkome afwisseling na een toch wel trieste energieweek voor België. De liberalisering lijkt wel definitief de nek om gewrongen voor een paar zilverstukken. Toch kan er vanuit dit soort lokale initiatieven een nieuwe stroming ontstaan van duurzaam denken en dus ook een innovatie en economische sector op gang komen. De uitzending hiervan zal ergens begin december op Ter Zake Canvas te zien zijn(ergens vlak voor of tijdens de klimaatconferenctie van Kopenhagen).