Ook in België moeten we eraan geloven. Ikea gaat in samenwerking met een buitenlandse installateur zonnepanelen aanbieden.  Dat het hier vooral gaat om het zogenaamde “cross selling” doet niets af aan deze opvallende zet.  Deze aktie bewijst ook dat zonnepanelen een gemeengoed zijn aan het worden, al levert ze vooral veel gratis publiciteit op voor Ikea en hoopt men zo mee te liften op het aanmeten van een groen imago.

Lees verder

Het contrast tussen België en Nederland lijkt op politiek vlak steeds groter te worden met de aanpak van de klimaatdoelstellingen .  De nieuwe Nederlandse regering staat in de steigers en volgende week wordt het regeerakkoord toegelicht.  Wat onze sector betreft zijn er een aantal positieve punten.  Dat er opnieuw een klimaatminister komt is zeker goed te noemen, alleen is het af te wachten of deze ook daadwerkelijk een inhoudelijke portefeuille krijgt gezien dit departement weer nieuw…

Dat onze sector vaak op veel aandacht kan rekenen is een understatement, ook vorige week was het weer raak met het bijna verdwijnen van de Turteltaks en de hoera stemming die daarop volgde.  Natuurlijk zijn prijsdalingen positief als ze structureel zijn en wat onze elektriciteitsfactuur betreft zeker welkom.  Dat vooral de gereguleerde delen fors zijn gestegen is des te opvallender in verhouding met het product zelf.

Onze elektriciteitsfactuur heeft wat dat betreft veel weg van de prijs van een liter benzine die ook voor drie vierde uit taksen/belastingen…

Kernenergie moet het afleggen tegen zonnepanelen.  Met deze positieve titel stelt men terecht de vraag of kernenergie in de 21^ste eeuw nog wel een toekomst heeft alleen is de vergelijking veel te kort door de bocht.  Dat de marginale kost van zon en wind zogoed als nul is wilt nog niet zeggen dat we hiermee alle andere vormen van brandstof en opwek de wereld uit kunnen helpen.

Vandaag zwemt het succes van zon en wind vooral nog op een zee van olie, gas en steenkool.  Er drijft gelukkig al een dun laagje duurzaamheid over onze massale jaarlijkse vervuiling…

Op regelmatige tijdstippen wordt de wet op de kernuitstap van 2003 in vraag gesteld. Meestal één tot twee keer per jaar verschijnt er een studie van één of andere belangengroepering die pleit voor een verlenging van de levensduur van de Belgische kerncentrales.

Recent kwam het Belgische Verbond van Ondernemingen (VBO) naar buiten met een dringende oproep om in ieder geval enkele kerncentrales langer open te houden dan voorzien gezien anders de bevoorradingszekerheid volgens hun in gedrang zou komen. Tevens zouden de prijzen gaan verhogen. Dat vele lobby groeperingen deze mening delen…

Ook vorige week was er weer veel aandacht voor de diverse energievraagstukken. Dat we in Vlaanderen meer dan 1.5 miljoen gezinnen van het laag calorisch gas uit Nederland moeten veranderen naar hoog calorisch gas is een zekerheid. Onze Noorderburen bouwen waarschijnlijk in een sneller tempo hun leveringen af naar het buitenland toe vermits ze de winning van aardgas afbouwen.

De vele aardbevingen in Groningen nopen tot deze aktie en niemand weet of zelfs het huidig niveau van winning kan worden volgehouden. Opvallend is wel dat er weinig tot geen maatschappelijke discussie is…

Dat groepsaankopen in de energie sector al lang een factor van betekenis zijn blijkt ook nu nog steeds het geval. Ongeveer de helft van alle klanten die van leverancier veranderen doen dit via een dergelijke groepsaankoop.

Zijn er alleen maar voordelen? Op het eerste zicht wel gezien er voor de consument eigenlijk een tussenpartij is die het voorbereidende werk doet en voor de leverancier een moment ontstaat waarop hij met relatief geringe marketing inspanning toch snel kan groeien.

Er zijn echter ook wel negatieve kanten aan dergelijke groepsaankopen, niet iedereen past in de…

Ook ik val ten prooi aan de jaarlijkse migratie stromen richting buitenland om te genieten van andere oorden. Zelf probeer ik steeds meer dichter aan huis te blijven om zo mijn ecologische vakantie impact tot het minimum te beperken ook al is dit eerder een nobel streven dan werkelijkheid. Mijn impact op de te kiezen bestemming is vaak niet al te groot, maar deze keer was het me toch gelukt om te kiezen voor cultuur in plaats van het obligatoire strand en zon.

Nu zijn mijn kinderen met vijf en tien nog in een leeftijd dat zij terecht verlangen naar een zeebries en veel zand. De bestemming…

De opmars van windmolenparken gaat gestaag door, ongeveer twee derde is op land en één derde op zee en van een vertraging is (nog) geen sprake. Daar bovenop gingen we van de week weer negatief met de groothandelsprijzen op de stroombeurzen.

Klinkt goed, en toch, ik stel zeer grote vraagtekens bij het feit dat deze berichten alleen maar euforisch worden gebracht, vermits de bulk van onze opgewekte energie nog bestaat uit klassieke centrales. Als je deze energiebronnen wegneemt, betekent dit het einde van onze huidige beschaving en welvaart. Ook de positieve berichten over negatieve beursprijzen…